موقع سُر خوردن یک طره موی تیره روی قوس گندم گون شانه هایم زیر دوش اب گرم
فکر می کنم تو که داشتی حرف می زدی نفس های من از اشتیاق بند امده بودند...!
جوری که ادامه ی حرف هایم را نمی توانستم بگویم...
تو حرف می زدی...و در درونم ارام می گرفت کسی...
فکر می کنم..
شام غریبان امشب را
چقدر خسته تر از من شاید،
سر تکیه داده بودی به دیوار/سیگاری آتش زدی و دسته دسته شمعِ روشنِ لرزان نگاه کرده ای
همه خستگی نگاهت را خودم یک تنه بمی رم
می شود؟/
روزمرگم